Dries,
 
Driemaal is scheepsrecht! Dat moet je ook gedacht hebben toen we het plan opvatten om samen aan de start te staan van de marathon van Namen. Na 2 eerdere pogingen (Eindhoven 2016: DNF, Eindhoven 2017: DNS) werd het tijd om eindelijk te bewijzen dat je in staat was om een dijk van een marathon neer te zetten. Het is te zeggen, eentje ruim onder de 3 uur, anders vond je het niet de moeite om te starten. Dries, je bent me der eentje!

Als voorbereiding op de marathon van Namen op 12 mei, gaven Leen en ik present in de halve marathon van Hamme op 10 maart. Vorig jaar kwamen we hier ook beiden aan de start. Een kleinschalige gemoedelijke organisatie, vlakbij de deur, mooi parcours en heel goedkoop: wat wil je nog meer? Daarenboven ging ik hier vorig jaar met de overwinning aan de haal en had ik uiteraard mijn titel te verdedigen... En dit ondanks dat het KMI vanaf de middag hevige rukwinden tot 100km/u voorspelde.

September 2017. De kogel is door de kerk: Leen en ik schrijven ons in voor onze allereerste volledige triatlon: de Challenge Almere op 8 september 2018. Leen neemt een coach onder de arm, ikzelf probeer het traject richting Almere op eigen houtje af te haspelen. Tot en met onze 14-daagse gezinsvakantie begin juli programmeer ik, in vergelijking met voorgaande jaren, geen specifieke trainingen in. Daarna volgen nog 8 weken die wel hoofdzakelijk in functie van Almere staan (zie bijlage). Het is onze eerste triatlon over de volledige afstand, maar ik hou er rekening mee dat het mogelijks ook bij die ene zal blijven. Gezien dit gegeven, is 'uit doen' op zich niet mijn enige doel, ik wil meteen voor een scherpe eindtijd gaan. 3,8km zwemmen, 180km fietsen en tot slot nog 42,2km lopen: het blijven belachelijk grote afstanden. Maar ik hou de dingen graag eenvoudig, en denk dat er voor mezelf maar één goede weg richting succes leidt: belachelijk hard trainen.

Door Steven

Ik had er lang over getwijfeld, ellenlange discussies over gehad met 'cleane' Jeroen, maar we besloten uiteindelijk in het kader van 'Het doel heiligt de middelen' er toch voor te gaan: het gebruik van ongeoorloofde preparaten. En dus mikte ik daags voor het Belgisch kampioenschap halve triatlon te Eupen een testosteronspuit in de linker teelbal van onze poulain. Je gilde het uit van de pijn, Jeroen. Liep 5x rond te tafel met je handen rondom je Glockenspiel, waarna je met je voorhoofd een gat in de Gyproc wand beukte. En ik moet toegeven, ik voelde me een beetje schuldig. Niet in het minst omdat ik toen reeds wist wat jij niet wist: het handelde hier over een regelrechte placebo.* Maar uit je reactie "Morgen maak ik ze allemaal kapot!", bleek dat we de juiste keuze gemaakt hadden.

Door Steven

Het beloofde een druk triatlonweekend te worden: op zaterdag trio triatlon in Berlare, op zondag Belgisch Kampioenschap triatlon lange afstand in Eupen. Hoogdagen voor een coach zoals ik!

Het kwik stijgt amper boven nul en er zit een ijzige noordoosten wind. Ik besluit dan ook om voor de start enkele malen naar binnen te gaan om te plassen. Dit om te vermijden dat m’n pik eraf vriest. First things first! Vandaag staat de halve marathon op het programma, onderdeel van de ‘Endurance Day’ aan de Scheldedijken van Hamme. De 42km, 50km en 100km laat ik aan de anderen over en beperk me tot de kleinste afstand: 21,1km.