Hoe langer ik aan triatlon doe, hoe beter ik het belang ervan kan inschatten. Niks, nada, nougatbollen. Toch is in al die tijd mijn drang om aan triatlon te doen niet afgenomen, integendeel: ik wil nog steeds "stronger, better, faster". Een afspraak bij de breindokter dringt zich dus op. Helaas vind ik geen gaatje in mijn agenda. Te veel trainingen ingepland, weet je wel.
Gisteren opende ik mijn triatlonseizoen in Leuven. Op het programma: 1,9km zwemmen, 83km fietsen en 21km lopen. De conditie bleek de jongste weken in stijgende vorm, maar helaas waren er enkele zaken die ervoor zorgden dat ik toch niet in optimale omstandigheden van start kon gaan. Onder andere een vervroegd vaderdagsgeschenk van Farah, onder de vorm van een lichte verkoudheid met irritatie aan de luchtwegen. Niks ernstigs, al baarden de hoestbuien me soms wel wat zorgen. Een rustpols van 88 zo'n uurtje voor de start was ook niet echt een indicatie waar ik vrolijk van werd. Maar ik zei mijn vader alvast dat ik er het beste ging van maken en wel zou zien waar het schip zou stranden.
6 Comments
|
AuteurJeroen Van Overmeire : Archieven
July 2022
|