Triatlon van vlaanderen - oudenaarde

Raceday. Het was aangenaam warm en zonnig. Hoewel het weerbericht eerder verkeerdelijk had voorspeld dat het ging regenen, ik denk dat ze dit jaar de kaart "Ardennen" hebben getrokken, aangezien het toerisme daar maar wat aan het aanmodderen was.
Maar genoeg over koetjes en kalfjes.
 
Aan de inschrijvingen staat een vrouw te panikeren dat het non-wetsuit is doordat het water te warm is. "Ik start niet", tiert ze. 

Dit wordt een  k o m i s c h e  dag, denk ik. 
​

Ik probeer haar te kalmeren in de hoop dat ze zeker start. Ik heb namelijk direct gezien dat deze vrouw enkel bij de start van het zwemmen mijn voeten zal zien en daarna niets meer. Zo kom ik in de uitslag toch beter naar voor als er meer vrouwen na mij eindigen. 

Net voor de start zie ik BV Sofie Goos, gekend van messen en Vive le velo. "Er waren niet zo veel toppers gestart in Venetië zeker?"*, benader ik haar. Geen enkele respons krijg ik en ze stapt verder. Mijn accent klinkt nu ook eerder van de parking dan van 't stad, denk ik of is die BV status haar toch naar het hoofd gestegen? 

Het zwemmen zou een piece of cake worden, zo had jeroen me beloofd. De mannen vertrekken namelijk 5 min voor ons en enkel nog een aantal trio's starten na ons. Dus rustig vaarwater en een rustig fietsparcours. Na 500m zie ik reeds een aantal zwarte en gele badmutsen verschijnen. In de organisatie is er iemand blijkbaar een groot supporter van Sporting Lokeren. Ik wil nu niet laten uitschijnen dat ik zo snel zwem, zo ben ik niet, want de tijd tussen de mannen en de starttijd van de vrouwen was eerder 3 minuten en sommige mannen kunnen nu eenmaal niet zwemmen. 
Na 750m zwemmen signaleer ik plots nog rode badmutsen. Diegene die 1/8 triatlon gestart zijn, zijn blijkbaar nog trager. Het is reeds file om uit het water te komen. Even een rustpauze en tijd om mijn vele supporters te begroeten. Uiteraard herkennen ze mij niet allemaal met mijn groene badmuts en duikbrilletje op, gelukkig herkent vake zijn eigen bloed en roept hij met een krop in de keel "Allé leen". Zo geëmotioneerd, het pakt me een beetje op die lange rode loper naar de wisselzone. Met dank aan die ene BV die ook gestart is. Waarschijnlijk staat dit in haar Backstage Rider om te willen starten.

Genoeg getreuzel, op die fiets en die hoogtemeters overwinnen. Antoine had de dag ervoor het parcours voor mij en Jeroen verkend en een uitgebreid telefonisch verslag afgeleverd. Bij naam en toenaam kregen we alles te horen, spijtig genoeg dwaalden mijn gedachten te snel weg naar al die gladgeschoren gespierde torso's die ik zou kunnen bewonderen. 
Na 1 kilometer is het direct omhoog, een ideale plaats om te supporteren, ook Antoine heeft daar postgevat. De uitbater van een gekend en geliefd sportmerk S**, Stefaan,  staat ook te supporteren. Ik twijfel niet en brul hem toe dat ik nog een sponsor zoek. Aan zijn uitdrukking zie ik dat hij onder de indruk is dat ik in volle inspanning bergop nog met alle gemak kan roepen. Dit komt goed, denk ik. De kilometers gaan voorbij, af en toe moet ik mijn slappe lach onderdrukken. Eerst zie ik een aantal renners passeren met een banaan in hun achterzak. Die zijn duidelijk op uitstap. Maar het kan nog erger. 1 van hen heeft een pakje Cent Wafers mee. Ik vraag me dan af als hij deze gaat opeten of hij er dan ook een aantal zal uitdelen. Deze mag ik niet laten gaan. Ik steek hem dan maar terug voorbij zodat ik hem uit de wind kan zetten. Het kan niet anders dan dat ik een koekje krijg nu. Maar spijtig genoeg zit mijn rit erop en rij ik de wisselzone binnen.

Stiekem hoop ik dat hij nu aan de koekjes gaat starten, maar ik zie hem niet meer. Ik verwijt hem ervan dat hij stiekem in de wisselzone ze opgegeten heeft. 
Opnieuw zie ik Stefaan staan en toon hem nogmaals mijn blanco trisuit en waar er plaats is voor de sponsoring. Ik zie hem bezwijken.
Na 1 ronde zie ik plots op ons parcours EN op het fietspad een ambulance staan waarnaast een heel bleke man ligt. Ik maan hem dan ook onmiddellijk aan om zich te verplaatsen. De man ernaast is waarschijnlijk aan het bijzonnen, wat ook sterk nodig is. Maar moet dit nu echt op het midden van het parcours. Of nog erger, ik zie Stefaan bij hem staan. Zou hij, de smeerlap dit alles veinzen om in de gunsten bij Stefaan te staan.
De volgende ronde zie ik dat ze geluisterd hebben en zich verplaatst hebben, ondertussen is er blijkbaar nog een andere ambulance bijgekomen. De buit zal voor hem nu wel binnen zijn na dit grote vertoon.

De finish is in zicht, veel van mijn supporters hebben bij dit warme weer toch maar gekozen voor een terrasje, enkel mijn Jeroen staat me toe te juichen, blij dat hij eindelijk naar huis kan. 


* Sofie Goos heeft enkele maanden geleden de Challenge Venetië gewonnen.
** Enkel wanneer deze sponsoring geklonken is, zal ik uitgebreid en tot verveling toe deze naam vermelden. Enkel een kwestie van tijd.
Elke gelijkenis met bestaande gebeurtenissen en/of personen berust op louter toeval.

Uitslag