Trailrun Enclusa

De hoeveelheid alcohol was bij mij vele malen minder dan Jeroen, maar het liggen stinken des te groter. Alhoewel er zo goed als niets aan mijn gewicht veranderd is, komt er geen enkele opmerking over mijn gewicht. Bij een vrouw ligt dit meestal ook gevoeliger en is de indeling in het becommentariëren evenwel simpel: ofwel heb je anorexia ofwel ben je te vet.
Conclusie: geen commentaar is dus een compliment.

Ook ik had me ingeschreven in een bui van verdwazing na oudejaarsavond voor de 16 km. Die conditie, dat komt zeker goed tegen dan. Maar helaas, pindakaas, de trainingen bleven bij een minimum. De donkere wintermaanden motiveerden me niet echt.

Aan de start verliet ik al gauw de eerste rij waar Jeroen zich had gepositioneerd, om me zo bij het corpulentere volk te installeren. In zulke wedstrijden moet je vooral je plaats kennen.
Vanaf het begin tot het einde ben ik voorbij gelopen (dus ik ken blijkbaar mijn startplaats nog niet). Maar ik kon gemakkelijk mijn tempo behouden en ondertussen genieten van het kale bos.
Ook ik had halfweg die zelfde vriendelijke man tegen gekomen. Meer dan 1km bergop lopen met het hoofd naar de grond gericht, is blijkbaar niet zo goed om uw eigen bloed te herkennen.

Toen ik mijn schoonvader tegen kwam, wist hij te zeggen dat ik 210ste was. Ondertussen wist ik dat Antoine niet zo goed kon tellen en per 10 man er 2 naast zat. Dus na snel rekenen terwijl ik de laatste helling overwon, wist ik dat ik rond de 255ste zat. Wat een geruststelling, er waren nog grotere losers dan mij.

Het was leuk en als tevreden vrouw kon ik niet wachten om een abdijbiertje voor Jeroen uit te schenken.

trail_kluis_25-02-2017.pdf
File Size:	112 kb
File Type:	pdf

Bestand downloaden

---