natuurloop Lier

Lier, 2°C, grijs weer. Jeroen neemt de halve marathon voor zijn rekening als eerste test voor de marathon in Gent. Voor mij staat er 10 km op het menu om mijn tempo terug de hoogte in te jagen. Mijn coach Lorenzo belt me dinsdagmiddag over de wedstrijdtactiek: alles geven van in het begin, het is uiteindelijk maar 10 km. 

Om naar Lier te rijden is het vanaf Antwerpen alleen nog stad, waar is die parking hier eigenlijk? Gelukkig verandert het vanaf Lier. Een parkingspot vlak aan de atletiekpiste waar de start en inschrijving zich bevindt. Gemakkelijk, nummer afhalen in het cultureel centrum, ook aan de piste, waar het lekker warm is en voorzien is van voldoende zitplaatsen.
Wachten. Jeroen start om 13u30, ik om 13u50. Jeroen die ook instructies gekregen heeft van zijn coach Steven, pakt het professioneel aan en vertrekt om 13u uit de warme omgeving om zich te gaan opwarmen. Ik zal hem pas terug zien nadat zijn start gegeven is om hem luid aan te moedigen. Ik loop kort in daarna en gooi mijn Woody rugzakje met mijn warme jas en verse kledij in de camionette bij de rest. Vestiaire op eigen risico.

Ik ben nerveus want ik heb de opdracht gekregen: alles geven en zien waar je strandt. De bedoeling is mijn PR te verbeteren of toch dicht in de buurt te komen. Dat was geleden van 2016, een 10 km wedstrijd in Ronse met Jeroen als pacer. Dus toch niet zo evident, aangezien mijn carrosserie toch al wat verouderd is en mijn koplampen al wat laag schijnen.

Daar gaan we, al snel zien we de rest van de parking, groen, rustig en aangenaam lopen. Mijn tempo zit onmiddellijk goed. “4 - 50 , perfect op schema” hoor ik achter mij. Een man moedigt een vrouw aan. Bingo, een pacer met een vriendin die het tempo van 4 minuten 50 seconden over 1 kilometer wil lopen, ongeveer 12,5km/u. Mijn doel! Na wat bochten en een brugje kom ik achter hen te zitten. Nu aanpikken en niet meer loslaten. Zodoende, de pacer is ongelooflijk goed, hij blijft de tijden in de gaten houden en moedigt zijn poulain ongelooflijk aan. Ik verbeeld me dat het voor mij is en pep me op om te blijven volgen. Voor ik het weet zitten we aan kilometer 7, nu efkes op de tanden bijten.

De laatste kilometer heb ik nog iets over en beslis ik nog te versnellen, uiteraard relatief, want in de werkelijkheid is het alsof een schildpad een verbrande koala inhaalt. Uiteindelijk loop ik op 10 km 48 min (de wedstrijd is officieel 10,4km). Bingo. Na wat bekomen en me om te kleden ben ik juist op tijd om Jeroen de laatste kilometer aan te moedigen. Dus voor Jeroen kan ik evengoed niet gelopen hebben. Ook hij haalt zijn voorop gestelde doel.
​
De eerste stappen voor Roth zijn goed in gezet. Op naar de volgende, de halve marathon in Sluis.