Vandaag staat de Fit en Funatlon te Puyenbroeck op de agenda. Een wedstrijd waar ik eens niet moet betalen om af te zien. Mijn werkgever, de procincie Oost-Vlaanderen, is zo vriendelijk om voor zijn personeel een mini triatlon te organiseren. En zoals ik uit de titel begrijp, voor de fun. Omdat de afstand belachelijk weinig is (200m in buitenzwembad, 7km MTB en 2km lopen) besluit ik met de MTB naar daar te fietsen. Al snel wordt me duidelijk dat er niet veel fun aan te pas komt, zo goed als iedereen heeft zijn koersfiets mee. De verwachte eerste overwinning kan ik dus al vergeten. Het kleine stukje onverhard van 250m is dus perfect te doen met de koersfiets. Er staan namelijk 4 ronden van 1800m op het programma. Dus nog een redelijk groot stuk geasfalteerd. Maar de organisatie wil er wel de fun in houden door enkel prijzen te geven aan de best verklede. Bon, dan ga ik voor de best verklede outfit. Op naar de riante wisselzone, iedere atleet heeft een zee van plaats om zijn gerief in te plaatsen. Vandaag ga ik het niet te veel over bloemetjes en bijtjes hebben, het bijtje is namelijk gestorven. Bijtje gestorven? Zonder enige aanleiding voel ik een steek in mijn nek, tast ik naar de nek en heb ik een dood bijtje in mijn handen en een angel in mijn nek. Lap, bij de provincie werken gelukkig veel lieve mensen, want ik word onmiddellijk verzorgd. De start is nog lang wachten en dus besluit ik het tourtje eens te verkennen, om zo al een glimp op te vangen van de strook waar al die koersfietsen lek gaan rijden. Klaar, start. En, we zijn al terug aan wal. Een flitsbezoek aan het water. Hop naar de ruime wisselzone, voetjes drogen, kousen aan, helm aan en nummer op en weg zijn we. Mijn MTB wil er blijkbaar ook de fun inhouden en danst op en neer. Lek! *#*@/*. H O E I S H E T M O G E L I J K. Aan slakkengang rijd ik mijn eerste rondje uit waar er zich een massa aan supporters heeft gevestigd. "Wie wil me helpen mijn lekke band te herstellen?" roep ik, want ik wou dit hier wel uitlopen. DNF kan ik niet toelaten bij dit pietlullig wedstrijdje. "We hebben nog beter, een reserve MTB!", hoor ik roepen door een helper. Fantastisch, ik overspoel hem met lof, bloemen en kransen. En nu verder de andere 3 rondjes afwerken. In de wisselzone neem ik nog uitgebreid de tijd om mijn verkleedtenue aan te doen en nog een slok te drinken (want dat stond niet op mijn vervang MTB). Sprinten, dan maar. Iedereen is zo goed al aan het lopen ondertussen, maar het deert me niet. Ik ga voor die prijs van best verklede. Zoef en het is voorbij. Nu wachten op de prijsuitreiking. En jawel hoor, als individuele was ik de enige die mij verkleed had, dus ik kon met veel gejuich mijn bon van 25€ bij collishop afhalen. Eindelijk eens waar voor mijn geld. Foto's van mijn uitrusting volgen nog: ![]()
6 Comments
Marijke De Vleeschauwer
17/9/2017 11:05:41 am
Dat was dus ook een klucht 😉
Reply
Antoine
17/9/2017 12:09:52 pm
Pech bij het fietsen... het kan de beste overkomen en dan nog in de prijzen vallen. Dat is niet iedereen gegeven!
Reply
Moeke
17/9/2017 01:42:16 pm
Spijtig van de tegenslag , het was anders voor u een makkie om op het podium te staan .
Reply
Dries
17/9/2017 07:36:34 pm
Gewoon de goeie wedstrijden uitkiezen en prijzengeld opstrijken! We zitten in dezelfde flow Leen! ;-)
Reply
Benoit Schutyser
17/9/2017 09:36:29 pm
Dag Leen, mijn mama heeft me het verslag voorgelezen, en ik heb goed geluisterd... de conclusie is dat je geld verdiend hebt , denk ik, vergeef me mijn twijfels, mijn rekenen is ook nog niet optimaal. Maar een dikke proficiat voor je prijs én volhouding, natte kus, Benoit
Reply
Chris
21/9/2017 09:07:28 pm
Moooi ... resultaat
Reply
Leave a Reply. |
AuteurLeen Van Overtveldt : peper en zout Archieven
July 2022
|