1/3 triatlon viersel

2020, voor velen snel te vergeten, corona, weet je wel.

Op gebied van triatlon ook.
​
In april kregen we reeds te horen dat Challenge Roth afgelast wordt, maar dat we het voorrecht hadden om reeds in te schrijven voor 2021. Daar gingen we uiteraard gretig op in, met het enige verschil dat we 100€ extra konden neerleggen naast het reeds gigantische inschrijvingsgeld. De triatlon in Lievegem in mei volgde ook snel met afgelasting. 

​Dus dan maar op zoek naar nieuwe doelen, in mei kozen we voor Viersel en Jeroen voegt daar dan ook nog Menen aan toe over 2 weken.
Eind juni was er een sprankeltje hoop dat deze triatlons zouden doorgaan, maar de 2de golf corona gooide roet in het eten. Of toch niet, vorige week kregen we te horen dat Viersel en Menen een “GO” is. Alles corona proof. Zoals je al kan inbeelden was mijn voorbereiding vooral één van onderhouden en niet met het idee van een wedstrijd doen. Maar niet zagen, we hadden terug een wedstrijd.

Daar zaten we dan alle twee, Jeroen en ik met een mondmasker klaar om op te zetten eens we buiten onze autobubbel kwamen. Viersel, 20°C, en voorspelling van buien. De goesting was ver te zoeken bij ons alle 2 en dan spreek ik hier over de goesting van deelnemen aan deze wedstrijd. Zonder publiek, zonder de mogelijkheid om na te praten aan de finish. Neen, toekomen en wegwezen, uiteraard met een vers mondmasker.

Op tijd komen we toe aan het secretariaat om ons in te schrijven en ons gerief in de wisselzone te zetten. De eerste bui valt reeds over ons hoofd en we krijgen op dat moment door de speakers te horen dat de wedstrijd met 1 uur vertraagd wordt. De moed zakt me nu helemaal in de schoenen, welke straks ook nog eens in de modder zullen staan.
We besluiten nog even de auto terug op te zoeken, aangezien er naar voorzieningen voor de atleten wegens corona niets is.

Eindelijk kunnen we starten, uiteraard volgens het nieuwe normaal. Met een “bubbel van 5” om de 20 seconden. Dus wat wil zeggen dat we op een rij van 5 starten in het water en dit zo om de 20 seconden. In de praktijk vertaalt zich dat naar: iedereen staat samengepakt op elkaar voor het hekken (met mondmasker uiteraard) aan de start.
Na het hekken heb je 4 ingebeelde lijnen waar je dan per 5 mag gaan opstaan, in jouw bubbel! Op de laatste “lijn” krijg ik op mijn donder dat ik meer naar “hier” moet komen, ik sta niet bij mijn bubbel volgens mevrouw. Terwijl ik nog steeds naast mijn zelfde buur sta, en zojuist naast 100 man stond. Gelukkig zijn de 20 seconden rap om en kan ik naar het water lopen.

Aangezien we allen door elkaar starten, is mijn bubbel al rap veranderd naar 30 verschillende mensen in het water. Mijn zwemmen gaat vlot, dit blijft mijn sterkste onderdeel. Misschien toch eens kijken naar een andere hobby, want hier kan je niet echt tijd pakken.

Na 27 minuten heb ik de 1500m overwonnen in het kanaal en mag ik nog eens een wetsuit uitdoen, alles behalve vlot, dat was toch iets te lang geleden. Dan maar snel op de fiets en hopelijk blijft de regen nog een beetje uit.
Tja, ik weet niet hoelang het geduurd heeft vooraleer het begon te regenen, maar wel dat het daarna niet meer zoveel droog is geworden. De regen viel niet alleen uit de lucht. Ook regende het lekke banden bij de triatleten, tientallen die te voet stonden en waarbij de wedstrijd afgelopen was. Gelukkig had ik daar geen last van, mijn technieker van dienst wordt dan ook goed betaald, in natura.

Eerlijk gezegd heb ik weinig momenten dat ik tegenwind voel, wat altijd een goed teken is. Hoewel ik vele malen gepasseerd wordt, kan ik blij afstappen van de fiets met een gemiddelde van meer dan 31 km/u. Dat had ik al lang niet meer gereden op wedstrijd.

Het lopen, mijn achillespees, figuurlijk dan. Hier had ik geen enkele tempotraining van gedaan. Enkel onderhoudend getraind. Na 2 km zie ik dat ik 5min 31s per kilometer loop. Normaal zou ik dat ok vinden, nu dacht ik, we zullen wel zien waar ik strand. Maar wonder boven wonder kon ik deze snelheid aanhouden. Mijn 2 gelletjes voor bij het lopen heb ik wel als een echte slungel voor de helft op mij gemorst, gelukkig had ik nog genoeg energie tot de finish.
​
Tevreden loop ik over de finish in een lege omgeving. Uiteraard zo snel mogelijk alles bijeen rapen en vertrekken, met mondmasker.
 

2020-08-30-viersel_1derde.pdf
File Size:	587 kb
File Type:	pdf

Bestand downloaden

---